چیرۆک ئارام کاکه‌ی فه‌لاح


( ئه‌و کوڕه‌ی له‌ زۆر که‌س ده‌چێت )


به‌ برینداری هه‌ستامه‌وه‌و په‌نجه‌ره‌که‌م کرده‌وه‌ و بۆی ده‌رچووم.هیوادارم بڕوام پێ بکه‌ن گه‌ر بڵێم هه‌میشه‌ وا بوو، هه‌میشه‌ له‌ ده‌رگاوه‌ ده‌هاتمه‌ ژووره‌وه‌ و له‌ په‌نجه‌ره‌وه‌ ڕامده‌کرد.
ژیانی من جگه‌ له‌ هاتنه‌ ژووره‌وه‌یه‌کی که‌م خایه‌ن وڕاکردنێکی به‌رده‌وام هیچی تر نییه‌. ده‌رگا لای من هه‌میشه‌ شوێنێک بوو بۆ چوونه‌ ژووره‌وه‌، په‌نجه‌ره‌ش جێگه‌یه‌ک بوو لێوه‌ی ده‌چوومه‌وه‌ باوه‌شی دونیا.من خۆشم نازانم چۆن نه‌کوژرام ، له‌ ده‌ستڕێژێک ته‌نها یه‌ک گولله‌ به‌ر قۆڵم که‌وت و که‌وتم و دوای منیش لاشه‌کان به‌سه‌رمدا دابارین، من له‌ ژێره‌وه‌ مامه‌وه‌ و خۆم گرت تا چوونه‌ ده‌ره‌وه‌ به‌و نیازه‌ی تا چه‌ند سه‌عاتێکی تر یه‌کێ بێت و بمانبات و بمانکات به‌ ژێر گڵه‌وه‌، من فرسه‌تم هێنا و په‌نجه‌ره‌که‌م کرده‌وه‌ و بۆی ده‌رچووم .

خانمی لێپرسراو ! ئه‌ی قژزه‌رد ! من په‌ناهه‌نده‌یه‌کم ئه‌و قسانه‌ی که‌ ده‌یکه‌م به‌لامه‌وه‌ زۆر گرنگن به‌ شێوه‌یه‌کی ڕاست ئه‌م وه‌رگێڕه‌ به‌رێزه‌ بۆم بکاته‌ سه‌ر زمانه‌ شیرینه‌که‌تان ، چونکه‌ هه‌موو دوارۆژی من به‌م تابیرانه‌وه‌ به‌نده‌ که‌ به‌نده‌ ده‌یکات و ئێوه‌ش له‌سه‌ر ئه‌و کاسێته‌ تۆماری ده‌که‌ن .تۆ له‌ سه‌ره‌تاوه‌ سه‌ربه‌ستییه‌کی ته‌واوت دامێ که‌ باسی ژیانی خۆمت بۆ بکه‌م ، بۆیه‌ منیش به‌ شێوه‌یه‌کی تێکه‌ڵاو ده‌یگێڕمه‌وه‌، نه‌ک له‌به‌ر سه‌رلێشێواندن به‌ڵکو زیاتر له‌به‌رئه‌وه‌ی که‌ ژیانی من جگه‌ له‌ تێکه‌ڵاویی هیچی تر نییه‌ ، جگه‌ له‌ په‌رش و بڵاویی و ڕاکردن و خۆشاردنه‌وه‌ و شپرزێتیی به‌رده‌وام بڕوا ناکه‌م چرکه‌یه‌کی تیابێت تیایدا ڕوحێکی ئارامم هه‌بووبێت.چرکه‌یه‌ک له‌به‌رده‌م مۆمێکدا دانیشتبێتم و بیرم له‌ هیچ نه‌کردبێته‌وه‌، له‌ ژێر سێبه‌ری دره‌ختێکدا هه‌ڵترووشکابم و ته‌نها بیرم له‌ ( هیچ) کردبێته‌وه‌، تێمده‌گه‌ی له‌هیچ.ئێستاش دوای ئه‌و هه‌موو ساڵانه‌ و دوورکه‌وتنه‌وه‌ی هه‌زاران کیلۆمه‌تر له‌و شار و وڵاته‌وه‌ له‌ به‌رده‌می تۆدا دانیشتووم و له‌ هه‌موو کاتێک شپرزه‌ترم .تۆ ده‌ته‌وێ من هه‌ندێ شتی ژیانم باس بکه‌م که‌ وا له‌ ئێوه‌ بکات له‌ وڵاته‌که‌تاندا قبووڵ بکرێم، ئای خانمی چاوسه‌وز ! ئه‌مه‌ سه‌ره‌تایه‌کی خراپه‌ من و تۆ ده‌ستمان پێ کرد، ئه‌م مه‌رجه‌ سه‌خته‌ چییه‌ له‌به‌رده‌م مندا قوتت کرده‌وه‌ ، من هه‌ر له‌ سه‌ره‌تاوه‌ با موژده‌ی ئه‌وه‌ت بده‌مێ که‌ من له‌ هیچ شوێنێ قبووڵ ناکرێم ، یه‌کێ له‌ شارو وڵاته‌که‌ی خۆیدا بێکه‌س و غه‌ریب بێت له‌ هه‌موو شوێنێکی تردا ته‌نیایه‌ ، ئه‌وه‌ی وڵاته‌که‌ی خۆی قبووڵی نه‌کات هیچ شوێنێکی تر ئاماده‌ نییه‌ ته‌ماشای بکات .من ده‌مه‌وێ ته‌نها ماوه‌یه‌کی کورت له‌ وڵاته‌که‌تاندا بمێنمه‌وه‌، بمێنمه‌وه‌ و بیر له‌ هیچ نه‌که‌مه‌وه‌، بخه‌وم و که‌ هه‌ستام ماوه‌یه‌ک پڕ به‌ دڵی خۆم ، خۆم بکێشمه‌وه‌ و بیر له‌ هیچ نه‌که‌مه‌وه‌، ده‌مه‌وێ به‌یانییه‌ک له‌ خه‌و هه‌ستم و بۆ شه‌وه‌که‌ی خه‌ونم نه‌بینیبێت ، ده‌مه‌وێ یه‌ک جار جه‌ژنی سه‌ری ساڵ بکه‌م به‌ بێ دڵته‌نگی، جه‌ژنی له‌دایک بوونم بێ و چه‌ند هاوڕێیه‌ک داوه‌ت بکه‌م و خه‌فه‌ت جه‌رگم نه‌خوات.ده‌مه‌وێ بنوم و هه‌ستم کردبێ نوستووم ، نان بخۆم و پڕ به‌دڵ هه‌ستم کردبێ تێرم نه‌ک پاروو پاروو هه‌ر بیکه‌م به‌ودیودا. دواجار ده‌مه‌وێ ماڵێکم هه‌بێ ،ماڵێک له‌ موقه‌باش بێ هه‌ر قه‌ینا، به‌س هی من بێ ، نا من باسی ماڵێکی ڕه‌مزی ناکه‌م ، چونکه‌ ئه‌ویش وه‌ک ڕه‌مزێک سه‌یری من ده‌کات ، من ماڵێکی ڕاسته‌قینه‌م ده‌وێ ، ماڵێک که‌ ڕۆژ به‌ ڕۆژ گومانی زیاترم هه‌یه‌ که‌ ببمه‌ خاوه‌نی .دواجار خانم !من زه‌لامێکم نازانم باسی خۆم بکه‌م ، ئه‌مه‌ی من و تۆ کوا له‌ لێپرسینه‌وه‌ ده‌چێ ؟ ئه‌مه‌ له‌ دڵداری ده‌چێت ، من و کچێکی جوان له‌ ژوورێکدا و من به‌ سه‌ربه‌ستییه‌کی ته‌واوه‌وه‌ باسی ژیانی خۆمی بۆ ده‌که‌م ، ده‌ڵێی چی ئه‌م وه‌رگێڕه‌ که‌لله‌زله‌ بکه‌ینه‌ ده‌ره‌وه‌ ؟ هیوادارم ئه‌م ڕسته‌یه‌ی دوایشی ته‌رجومه‌ کردبێ .به‌هه‌رحاڵ خانم ! من زه‌حمه‌ته‌ باسی خۆم بکه‌م ، چونکه‌ نه‌ ناوه‌که‌م هی خۆمه‌ ، نه‌ پاسپۆرته‌که‌م ، به‌ ڕێگایه‌کی وا سه‌ختیشدا هاتووم ، ملیۆنێکم به‌یتێ پیاناڕۆمه‌وه‌، ئه‌و قاچاغچییه‌ دڵڕه‌قانه‌ی ڕێگا ،هه‌ر له‌ کوردستانه‌وه‌ تا ئێره‌ به‌جۆرێک خواردیانم که‌ تا پازده‌ ساڵی تر خۆم بۆ نادۆزرێته‌وه‌،

نازانم له‌ کوێدام ، کامه‌یان منم، به‌ جۆرێک کردمیان به‌ نوکته‌ که‌ تا ماوه‌یه‌کی زۆر بڕوا ناکه‌م به‌ هیچ نوکته‌یه‌ک پێبکه‌نم .به‌ڵام ده‌زانم هه‌ر ده‌بێ باسی خۆم بکه‌م ، ئه‌وه‌ی نه‌توانێ باسی خۆی بکات به‌شی ده‌خورێ ، نه‌ک ئه‌وه‌ به‌ڵکو زووش ده‌مرێ .ئه‌وه‌ی مرۆڤی له‌ سه‌ر ئه‌م زه‌وییه‌ هێشتۆته‌وه‌ ، به‌شێکی زۆر که‌می بۆ پێشکه‌وتنی زانست ده‌گه‌ڕێته‌وه‌، به‌شه‌ زۆره‌که‌ی هی ئه‌وه‌یه‌ که‌ مرۆڤ بونه‌وه‌رێکه‌ ده‌گێڕيته‌وه‌، من هه‌میشه‌ ئه‌و سیحره‌م خۆش ویستوه‌ که‌ هێزی گێڕانه‌وه‌ی هه‌یه‌، له‌و بڕوایه‌دام سروشت هه‌میشه‌ له‌سه‌ر ئه‌و که‌سانه‌ ده‌وه‌ستێ و زوو له‌ناویان نابات ،تا مرۆڤ شتێکی هه‌بێ بیگێڕێته‌وه‌ سروشت چاوه‌ڕێی ده‌کات ، من نازانم ئێوه‌ چه‌ند چاوه‌ڕێی من ده‌که‌ن، تۆ له‌ سه‌ره‌تاوه‌ به‌ منت وت که‌ هه‌موو ئه‌و شتانه‌ی ده‌یانگێڕمه‌وه‌ گرنگی خۆی هه‌یه‌.من نازانم باس کردنی منداڵیی خۆم چه‌ندێ گرنگه‌ بۆ وه‌رگرتنی ئێستام له‌ وڵاته‌که‌تاندا.من ناتوانم باسی ئێستای خۆمت بۆ بکه‌م ، به‌ بێ گه‌ڕانه‌وه‌ بۆ دڵڕه‌قی ئه‌و گه‌ڕه‌ک و شار و قووتابخانه‌ ناشرینانه‌ی که‌ ئێمه‌ی لێ هاتینه‌ ده‌رێ.من له‌ناو کۆمه‌ڵێ دڵڕه‌قییه‌وه‌ هاتووم، هاتووم و دڵم له‌ دڵی ساوایه‌ک ناسکتره‌.ژیانی منداڵیی من وه‌ک ده‌فته‌رێک وایه‌ ده‌فته‌رێکی بێ ته‌ل، که‌ ڕه‌شه‌بایه‌کی شێت هه‌موو لاپه‌ڕه‌کانی بردبێت و به‌م لاو ئه‌ولادا په‌رش و بڵاوی کردبێته‌وه‌، من هه‌رچه‌ند ده‌که‌م ئه‌و لاپه‌ڕانه‌م بۆ نادۆزرێنه‌وه‌. جار به‌ جارێک په‌ڕه‌یه‌ک به‌ چرچ و لۆچی و دڕاویی له‌ملاو ئه‌ولا ده‌بینمه‌وه‌ .په‌ڕه‌یه‌ک که‌ بۆ فرۆشتنی گوڵه‌به‌ڕۆژه‌ یان پاقله‌ به‌کارهاتووه‌، یان لیکی مانگای پێوه‌یه‌و نیوه‌ی خواردووه‌، به‌ ئاسته‌م چه‌ند دێڕێکیان ده‌ناسمه‌وه‌ که‌ هی منن، ئه‌وه‌ هه‌موو یادگاری منداڵیی منه‌ .من مێشکم پڕه‌ له‌ وێنه‌ی بریندار خانم ! پڕه‌ له‌ ڕسته‌ی کوژراو، پڕه‌ له‌ حه‌رفی مینرێژکراو که‌ به‌ نیگایه‌کی خوێندنه‌وه‌ ده‌ته‌قنه‌وه‌.ئه‌وه‌ من باسی چی ده‌که‌م ؟ نا تووخوا با له‌ سه‌ره‌وه‌ ده‌ست پێبکه‌ینه‌وه‌، چیم وتووه‌ با بیسڕینه‌وه‌، ئه‌مه‌ ئه‌و ده‌ستپێکردنه‌ نه‌بوو که‌ من ده‌مویست .وابڕوا زوو ده‌رده‌کرێم، زوو.
 

سه‌ره‌تایه‌کی تر

خانم ! زۆر منداڵ بووم ، ڕۆژێکیان قوتابخانه‌که‌مان سووتا، مامۆستا ئازیزه‌کانمان له‌ پێش ئێمه‌وه‌ ڕایانکرد، ئێمه‌ له‌ قاتی دووه‌م بووین ، منداڵه‌کان هه‌موویان ده‌ستیان کرد به‌ گریان ، نیوه‌یان میزیان کرد به‌ خۆیاندا ، منیش سه‌یرێکی په‌نجه‌ره‌که‌م کرد و له‌ چاوترووکانێکدا خۆم هه‌ڵدایه‌ خواره‌وه‌، پێم سه‌یربوو شوێنێکم نه‌شکا، ده‌ستم کرد به‌ هاوار هاوار و دونیام کۆکرده‌وه‌ ، مامۆستاکانیش ، ئه‌وانه‌ی که‌ ڕایان کردبوو ، ئه‌وانیش هاتن و شه‌رمیان کرد منیان بینی ، وتیان ئه‌وه‌ چۆن هاتی ؟وتم له‌و په‌نجه‌ره‌یه‌وه‌ ،وتم ئه‌وه‌ بۆ ڕاتکرد مامۆستا ،ئه‌ی منداڵه‌کان ، با چه‌ند دۆشه‌کێک بێنین تا منداڵه‌کان له‌ قاتی یه‌که‌م و دووه‌م خۆیان هه‌ڵبده‌نه‌ خواره‌وه‌ ، هه‌ر له‌ لای دراوسێکانی قوتابخانه‌ چه‌ند دۆشه‌کێکمان هينا و ئه‌وه‌ی جورئه‌تی کرد خۆی هه‌ڵدا و ئه‌وانی تریش به‌ پانتۆڵی ته‌ڕه‌وه‌ ڕزگاریان بوو، بۆ به‌یانێکه‌ی له‌ ڕیزدا ئه‌و مامۆستایانه‌ خه‌ڵات کران که‌ ڕایان کردبوو دۆشه‌ک بێنن و ئه‌و خه‌یاڵه‌ جوانه‌یان بۆ هاتبوو منداڵانی قاتی یه‌که‌م و دووه‌م ڕزگار بکه‌ن .نا خانم ! پێویست ناکات په‌نجه‌ره‌که‌ دابخه‌یت، هێنده‌ شێت نیم له‌م به‌رزه‌وه‌ ، له‌ قاتی هه‌شته‌مه‌وه‌ خۆم هه‌ڵده‌مه‌ خواره‌وه‌، نا مه‌ترسه‌ وبه‌م گه‌رمایه‌ مه‌مانپڕوکێنه‌، من که‌ یه‌که‌م جار هاتمه‌ ئه‌م ژووره‌وه‌، بۆ ئه‌وه‌ سه‌یری په‌نجه‌ره‌که‌م نه‌کرد تا باز بده‌م ، نا، به‌ڵکو من و په‌نجه‌ره‌ هاوڕێیه‌تییه‌کی سه‌یرمان له‌ نێواندا هه‌یه‌.زۆر کۆنه‌و ده‌گه‌ڕێته‌وه‌ بۆ خه‌ونێکی سه‌رده‌می منداڵیم ، له‌ خه‌ونێکمدا ده‌رۆشتم و په‌نجه‌ره‌ له‌ دوای په‌نجه‌ره‌ به‌ ڕومدا ده‌کرانه‌وه‌، په‌نجه‌ره‌ له‌ ناو په‌نجه‌ره‌، هه‌ر ده‌رۆشتم و ئه‌وان یان ده‌کرانه‌وه‌ ، یان ده‌شکان، بێکۆتایی بوون ، ده‌شتێک له‌ په‌نجه‌ره‌ی گه‌وره‌و بچووک، منیش زۆر به‌ ئاسانی پیایاندا ده‌رۆشتم، هێنده‌ به‌ خێرایی پیایاندا گوزه‌رم ده‌کرد که‌ ئه‌وان هه‌ندێ جار فریانه‌ده‌که‌وتن و به‌ریان ده‌که‌وتم و ده‌شکان و هی تازه‌ به‌ڕوومدا ده‌کرانه‌وه‌، ئای خوایه‌ ! له‌ جوانی ئه‌و خه‌ونه‌م ، بروا ناکه‌م جارێکی تر خه‌ونی وا ببینمه‌وه‌.چه‌نده‌ها په‌نجه‌ره‌ هاڕه‌یان ده‌کرد و منیش دڵۆپێک خوێن چییه‌ لێم نه‌ده‌هات.ئیدی بۆ به‌یانییه‌که‌ی ئه‌وه‌بوو قووتابخانه‌که‌مان سووتا و په‌نجه‌ره‌که‌ من و منداڵه‌کانی رزگار کرد.من هه‌میشه‌ وێنه‌ی په‌نجه‌ره‌یه‌کی بچووکم له‌ به‌شی سه‌ره‌وه‌ی لاپه‌ڕه‌ی ده‌فته‌ره‌کانمدا ده‌کێشا و له‌سه‌ر ئه‌و حه‌زه‌ بچووکه‌ش کۆڵێ لێدانم خواردووه‌.هه‌موو وێنه‌کانی منداڵیم له‌ وانه‌ی ڕه‌سمدا په‌نجه‌ره‌ی تیا بووه‌، ڕۆژێکیان وێنه‌ی جه‌نگمان کێشا و من په‌نجه‌ره‌که‌ی خۆم بیر نه‌چوو، مامۆستا وتی : ناشرین ! تۆپبارانه‌ و ئه‌و هه‌موو خه‌ڵکه‌ برینداره‌ ، ئه‌و په‌نجه‌ره‌یه‌ له‌و سه‌ری لاپه‌ره‌یه‌ چی ده‌کات ؟ وتم مامۆستا ! ئه‌وه‌ په‌نجه‌ره‌یه‌که‌ بۆ برینداره‌کان تا دووربکه‌ونه‌وه‌ له‌ شه‌ڕه‌که‌.
په‌نجه‌ره‌یه‌که‌ تا باوکه‌کان لێوه‌ی بگه‌ڕێنه‌وه‌ بۆ لای منداڵه‌ ناشرینه‌کانیان، سه‌ری داخست و ئیدی جارێکی تر قه‌ت به‌ منی نه‌ووته‌وه‌ ناشرین .ئای خانم ! خۆشم نازانم ئه‌مه‌ی ده‌یگێڕمه‌وه‌ سوودی چییه‌؟با واز له‌مه‌شیان بهێنین و لاپه‌ڕه‌یه‌کی تازه‌ هه‌ڵبده‌ینه‌وه‌، من داوای لێبووردن ده‌که‌م که‌ هێنده‌ دوودڵ و ڕاڕام و نازانم چۆن ده‌ست پێ بکه‌م.
 

سه‌ره‌تایه‌کی تازه‌

من خۆشم نازانم بۆ که‌وتمه‌ ئه‌و ژووره‌وه‌ تا بکوژرێم، کێ ویستی بمکوژێ ؟ نازانم به‌ڵام به‌ قسه‌کانیاندا پێش ده‌سرێژکردنه‌که‌ ، دیار بوو منیان به‌ خاینێکی گه‌وره‌ له‌قه‌ڵه‌م دابوو، بۆ نه‌گبه‌تی من له‌ یه‌کێک ده‌چووم که‌ هه‌موو دونیای کوردی به‌ دوایدا ده‌گه‌ڕا، ده‌م و چاوم له‌ زه‌لامێک ده‌چوو که‌ به‌ گه‌نجی کۆمۆنیست بووه‌ و نوێژیشی کردووه‌، ئینگلیزییه‌کی چاکیشی زانیووه‌، حکومه‌تی ئه‌وسا بێ دادگایی کردن و لێپرسینه‌وه‌ یه‌کسه‌ر گرتوویه‌تی . پێیان سه‌یر بووه‌ که‌ ئه‌م شتانه‌ پێکه‌وه‌ کۆ ببنه‌وه‌، باشترین شت بۆ ئه‌م زه‌لامه‌ گرتنێتی.

به‌ بێ لێپرسینه‌وه‌ له‌ ژووری ئینفیرادیدا ده‌یانه‌وێ بیڕزێنن.ئه‌ویش هه‌موو به‌یانییه‌ک که‌ له‌ خه‌و هه‌ڵده‌ستێت ، سه‌عاتی یه‌که‌م پڕ به‌ دڵی خۆی به‌ ئینگلیزی جنێویان پێ ده‌دا.ئه‌مه‌ ئیشی ده‌بێت تا له‌ ڕاپه‌ڕینه‌که‌دا له‌ زیندان دێته‌ ده‌ره‌وه‌.به‌ پارچه‌ زه‌وییه‌ک ده‌بێت به‌ یه‌کێتی، تا ماوه‌یه‌کی تر ده‌چێته‌ لای پارتیی و ئه‌وانیش پاره‌ و ئیشێکی باشی ده‌ده‌نێ و ژنیشی بۆ دێنن.ماوه‌یه‌کی که‌م وازیش له‌وان دێنێ و دوای ئه‌مریکییه‌کان ده‌که‌وێ و چه‌ند جارێکیش ته‌رجومه‌یان بۆ ده‌کات.پاره‌یه‌کی باشیان لێ وه‌رده‌گرێ. ده‌ڵێن چه‌ند جارێک له‌ ئێران و تورکیاش ده‌بینرێ، بۆیه‌ هه‌موویان وه‌ک دوژمن سه‌یری ده‌که‌ن . که‌ ئه‌و تومه‌تانه‌یان ده‌دایه‌ پاڵ من نه‌مده‌زانی چییان وه‌ڵام بده‌مه‌وه‌. له‌ زه‌رده‌خه‌نه‌یه‌ک زیاتر هیچم نه‌بوو، ئه‌م وت ئه‌وه‌ من نیم ئێوه‌ به‌ دوایدا ده‌گه‌ڕێن، ئینگلیزێکه‌ی من تا کۆڵانی ئه‌ودیوو ناڕوات. به‌ڵام وه‌ک له‌گه‌ڵ دیواردا قسه‌ بکه‌یت ،چیم ده‌وت ده‌هاته‌وه‌ لای خۆم .بۆیه‌ منیان له‌گه‌ڵ هه‌ندێ خائینی تردا کۆکرده‌وه‌ تا حوکمی گه‌لمان به‌سه‌ردا بسه‌پێنن ، گه‌لێک که‌ له‌ منداڵیمه‌وه‌ ئاگای له‌ من بڕاوه‌.له‌ڕاستیدا حوکمه‌که‌ی ئێمه‌ ئه‌وه‌ بوو که‌ بیست ساڵ له‌ زینداندا بین ، له‌ ژوورێکدا کۆیانکردینه‌وه‌ که‌ په‌نجه‌ره‌یه‌کی زۆر بچووک ، به‌رزو نزیک به‌ سه‌قفه‌که‌، هێنده‌ بچووک که‌ منداڵێکیش پێیدا ده‌ربازنابێت.ئێمه‌یان له‌وێدا له‌ به‌ر نه‌بوونی ئوتومبیلێک بۆ گواستنه‌وه‌مان هێشته‌وه‌، تا به‌یانی، به‌ڵام ئه‌وه‌ بوو بۆ ئێواره‌که‌ی دوو که‌س به‌ دزییه‌وه‌ هاتنه ‌‌ژووره‌وه‌و ئێمه‌یان دایه‌ به‌ر ده‌ستڕێژ.من ته‌نها گولله‌یه‌ک به‌ر قۆڵم که‌وت و هیچی تر، من که‌ ئێستا بیری لێ ده‌که‌مه‌وه‌ پێم سه‌یره‌ که‌ له‌ دووری دوو مه‌تره‌وه‌ گیانیان نه‌کردم به‌ بێژه‌نگ. وه‌ک هێزێک ئاراسته‌ی گولله‌کانی گۆڕیبێت ئاوا بوو.له‌وه‌ش سه‌یر تر ئه‌وه‌ بوو که‌ به‌و دیواره‌دا وه‌ک سمۆره‌یه‌ک سه‌رکه‌وتم و له‌و په‌نجه‌ره‌ بچووکه‌وه‌ خۆم ده‌رباز کرد، هه‌ر وه‌ک له‌ فیلمه‌ ئه‌مریکییه‌کاندا، منیش کراسه‌که‌ی به‌رم داکه‌ند و دڕی و له‌سه‌ر برینه‌که‌وه‌ به‌ستم تا خوێنی زیاترم لێنه‌ڕوات. زۆر رۆشتم و چاوم ڕه‌شکه‌و پێشکه‌ی ده‌کرد ،هه‌ستێکی ته‌واوم به‌ بێهێزی ده‌کرد. ئه‌وه‌ی منی له‌ فیلمه‌کان جیا ده‌کرده‌وه‌ ئه‌وه‌ بوو که‌ منی بریندار ماسوولکه‌کانم فش و ئاوساو و تۆکمه‌ نه‌بوون ، ده‌نا وه‌ک ئه‌وان چۆن ماوه‌یه‌کی زۆر ده‌ڕۆن و له‌هۆش خۆ ده‌چن منیش ئاوا که‌وتم.

کوڕم ! هه‌ڵمه‌سته‌ ، دوکتۆر وتی ده‌بێ ئه‌م هه‌فته‌یه‌ش له‌ناو جێگادا بمێنیته‌وه‌، باش بوو هۆشت هاته‌وه‌ به‌ر خۆت ، ئه‌وه‌ سێ رۆژه‌ جوڵه‌ت نه‌کردووه‌، خوێنێکی زۆرت لێ رۆشتووه‌، گولله‌یه‌ک له‌ناو قۆڵتا بوو ، که‌سم ده‌ست نه‌که‌وت ، دوکتۆرێکی هاوڕێم بۆ هێنایت، هه‌رچه‌نده‌ دوکتۆری ئاژه‌ڵانه‌ ، به‌ڵام گولله‌که‌ی بۆ ده‌رهێنایت وباش بۆی به‌ستیت وتی که‌ نابێ شوێنه‌که‌ی ته‌ڕ بکه‌یت، مانگێک دوو مانگ لای من بمێنه‌وه‌ کوڕم ! تۆ زۆر شێوه‌ی کوڕه‌که‌مت تیایه‌، مانگێک پێش ئێستا ده‌بوایه‌ بینێرم بۆ ده‌ره‌وه‌ی وڵات ، دووساڵ پاره‌م بۆ کۆکرده‌وه‌، پاسپۆڕتێکم به‌ گران بۆ په‌یدا کرد ، جانتاکه‌م بۆ کۆکرده‌وه‌ و چاوه‌ڕێ بووم بێته‌وه‌، که‌چی مه‌یته‌که‌یان بۆ هێنامه‌وه‌.له‌وه‌ ده‌چێ خودا تۆی بۆ من ناردبێ وه‌ک کوڕی دووه‌مم، چونکه‌ ئه‌وی ترم له‌ ژیانیدا ئازاری باڵنده‌یه‌کیشی نه‌داوه‌، که‌چی کوشتیان، بۆ ؟ جارێ هێزی گێڕانه‌وه‌م نییه‌، ته‌نها ئه‌وه‌نده‌ ده‌زانم که‌ مرۆڤه‌ پاکه‌کان ، مرۆڤه‌ جوانه‌کان زوو خواحافیری ده‌که‌ن ،ئه‌م ماوه‌یه‌ لای من بمێنه‌ره‌وه‌ تا که‌مێک چاک ده‌بیته‌وه‌، دوای ئه‌وه‌ ده‌توانی گه‌ر بته‌وێ له‌ جیاتی کوڕه‌که‌ی من بچۆ بۆ ده‌ره‌وه‌ی وڵات ، پاسپۆرت و پاره‌ و جانتاکه‌شی بۆ تۆ، قاچاغچیت بۆ دێنم تا سه‌ر سنوور بتپه‌ڕێنێته‌وه‌.
کوڕه‌که‌ی خۆم بۆ ڕزگار نه‌کرا ، به‌ڵام خودا تۆی بۆ ناردم و توانیم رزگارت بکه‌م ، وه‌ک تاقیم بکاته‌وه‌ و چانسی دووه‌مم باته‌وه‌،نا تکایه‌ قسه‌ مه‌که‌، با بێهێزتر نه‌بی، تۆ پێویستت به‌ هه‌موو هێزی دونیایه‌ تا به‌زووترین کات بکه‌ویته‌وه‌ سه‌ر قاچی خۆت، ده‌ی وا شۆربام بۆ لێناوی، هه‌ناوی خاڵیتی پێ گه‌رم بکه‌ره‌وه‌، تۆ ئه‌م ماوه‌یه‌ به‌س پاڵکه‌وه‌و بخۆ و هیچی تر ،مانگێکی تر ده‌توانی سه‌فه‌ر بکه‌یت ، من هه‌موو شتێکت بۆ ده‌که‌م کوڕم ! هه‌موو شتێک.
وه‌ک ده‌بینی خانم ! له‌وه‌ ده‌چێ من له‌ زۆر که‌س بچم، هه‌م له‌ خائین ده‌چم و هه‌م له‌ په‌پووله‌یه‌کی کوڕی کابرا ،که‌مێکیش له‌ خۆم، ره‌نگبێ گه‌ر ئه‌م ساڵ له‌ وڵاته‌که‌تاندا داڵده‌م بده‌ن لێره‌ش چه‌ند که‌سێک بدۆزینه‌وه‌ که‌ له‌ من بچن، رۆژێ یه‌کێ بێت و بڵێ تۆ له‌ کوڕه‌که‌م ده‌چی که‌ له‌ بۆسنیاوه‌ نه‌گه‌ڕایه‌وه‌، تۆ کت و مت جگه‌رگۆشه‌که‌می که‌ له‌ ئه‌فغانستان نه‌هاته‌وه‌، ئای خوایه‌ تۆ و کوڕی براکه‌م سێوێکن و کراون به‌ دوو له‌ته‌وه‌.

باشترین شت بۆ من ئه‌وه‌یه‌ خانم له‌ ماڵه‌وه‌ بمێنمه‌وه‌ و نه‌چمه‌ ده‌ره‌وه‌، زۆر هه‌وڵم دا به‌ کابرا بڵێم که‌ من پێم خۆشه‌ که‌ له‌ کوڕه‌که‌ت ده‌چم ،به‌ڵام له‌ خائینێکیش ده‌چم ویستیان بیکوژن ، ده‌مویست چیرۆکی بریندار بوونی خۆمی بۆ بگێڕمه‌وه‌، هه‌ر ده‌مم ده‌کرده‌وه‌ نه‌یده‌هێشت قسه‌ بکه‌م .هه‌موو شتێکی کوڕه‌که‌ی دا به‌ من و ڕه‌وانه‌ی کردم، ئێستا گه‌ر لێره‌ ده‌رم بکه‌ن و بمگه‌ڕێننه‌وه‌، نه‌ک هه‌موو دونیای ئه‌وێ به‌ڵکو ده‌بێ له‌و پیاوه‌ پیره‌ش خۆم بشارمه‌وه‌ که‌ وای ده‌زانی من چانسی دووه‌می ئه‌وم و ئه‌و هه‌موو خزمه‌ته‌ی کردم.گه‌ر بچمه‌وه‌ به‌ر ده‌می بڵێم چی ؟ده‌ترسم به‌هۆی منه‌وه‌ ئه‌ویش تووشی به‌ڵایه‌ک ببێ گه‌ر بزانن یارمه‌تی داوم.هیوادارم له‌سه‌ر فایله‌که‌م بنووسی ئه‌م کوڕه‌ که‌ له‌ زۆر که‌س ده‌چێ به‌که‌ڵکی ئه‌وه‌ نایه‌ت بچێته‌وه‌ بۆ وڵاتی خۆی، چونکه‌ ژیانی له‌ مه‌ترسیدایه‌. وه‌ک ده‌بینی خانمی چاو سه‌وز ! من ئه‌مڕۆ که‌متر باسی خۆمم کرد، چونکه‌ چه‌ند ژیانێکی تر هاتنه‌ ژیانمه‌وه‌ و منیان فه‌رامۆش کرد، گه‌ر ئه‌م قسانه‌ی ئه‌مڕۆم به‌س نه‌بوو بۆ وه‌رگرتنم له‌ وڵاته‌که‌تاندا ، بانگم بکه‌ره‌وه‌ تا باسی خۆمت بۆ بکه‌م، هه‌رچه‌نده‌ من زۆر خراپ باسی خۆم ده‌که‌م ، زۆر خراپ خانم .
 

ستۆکهۆڵم/نیسانی 2008