پێکەنین لە قاوەخانەدا

هەواڵى مردنەکەى باوکم زۆر خێرا بڵاو بووەوە. پیاوێک بە پایسکیلى پێچکەدار و لەسەر پردێکى پێنجمەترییەوە بکەوێتە ناو ئاوێک. شڵپپپ!! ئەمە سەیر نایەتە مێشکتەوە؟ ئەگەر بزانى هیچ نەخۆشییەکى دەروونیشى لەگەڵدا نەبووە.
 
گرنگ نییە لە کوێ دانیشتوون. واى دانێ قاوەخانەیەکە. دواى بێدەنگییەکى زۆر دەڵێیت:
_ ئێ؟
_ ئێ؟
_ شتێک بڵێ؟
_ چى بڵێم؟
_ بڵێ «خۆشم دەوێى.»
(پێدەکەنیت.)
_ خ ۆ ش م دەوێــــــــــیییى.

ژنی ژێر باران ( 3 )

نازانم منتان بیر ماوه‌ یان نا؟ من غه‌ریبم،غه‌ریب ڕیکۆرد، ئه‌و که‌سه‌ی نیوه‌ی زیاتری ته‌مه‌نم له‌ نووسینه‌وه‌ی ژیانێکی پڕ دڕک و گه‌ڕان به‌دوای که‌سانێکی ون بوودا سه‌رف کرد، که‌ ئه‌فسووس نه‌ توانیم به‌ دڵی خۆم ئه‌و ژیانه‌ به‌دبه‌خته‌ بنووسمه‌وه‌و نه‌ ئه‌و که‌سانه‌شم بۆ دۆزرانه‌وه‌ که‌ رێکه‌وت یان چاره‌نووس به‌ منی ناساندن و کردنی به‌ به‌شێک له‌ ڕۆحی شێواوم.

كفنی ماندوو

چێژی هیچ شتێك تا كۆتایی نییە و لە قۆناغێكی تردا ئەو چێژە بۆ ئازار دەگۆڕێت. ساڵانێكی زۆر، پێش ئەوەی ببمە پاسەوانی گۆڕستان و كارم دزینی كفنی مردووەكان بێت، چێژم لە شتێك دەدی، كە ئێستا بۆم مایەی ئازارە.

شەش كورتیلە چیرۆك

گەڕانەوەی ئارەزووە ونەكان
(پێشكەشە بە ئەفسانەیەكی ڕاستەقینە، ئەو كەسەی كە ئارەزووەكانی وەكو خۆی ونن.)
پیرەژنەكە لەسەر كورسییەكی كەناری ڕووبارەكە دانیشتووە، ئاسمانی ئەو ئێوارە ئەرخەوانییە پاییزییەی سەر ڕووبارەكە پڕە لەو باڵندە جوانانەی، كە لە ساتی فڕیندا دەنگی شەقژنیان ناسك و خۆش وەك سەمفۆنیایەك دێتە بەرگوێ‌... تەماشای ئەو شەپۆلە تووڕانە دەكات، كە چۆن شڵپوهوڕیان دێت و دەجەنگێن لەگەڵ كەنارە وشكەكەدا، ئەویش چۆن ململانێیان دەكات... ئەمەیە بەردەوامی ژیان.

نووسینه‌وه‌ی درۆ

که‌ ته‌له‌فۆنی بۆ کردم زۆر ترسام و تا ماوه‌یه‌ک له‌ شوێنی خۆم سڕو حه‌په‌ساو نه‌متوانی هیچ وه‌ڵامێک بده‌مه‌وه‌، هه‌ر که‌ وتی، شێخ غه‌فووری قه‌ترانیم، به‌ڕێزم ده‌مناسیت یان نا؟ یه‌کسه‌ر شڵه‌ژام و نه‌متوانی هیچ بڵێم، هه‌ر که‌ ده‌مویست شتێ بڵێم، وشه‌کان تا نیوه‌ی ده‌هاتن و دوایی ده‌یانزانی به‌ر گوێی کێ ده‌که‌ون زوو ده‌گه‌ڕانه‌وه‌.