كه‌ دڵ ده‌توێته‌وه‌ بۆ تۆ، ده‌كه‌ی ئه‌و ڕۆژه‌ تۆ بڕوا
كه‌ خۆ ده‌رخه‌ی وه‌كو خۆر، دڵ وه‌كو شه‌ونم له‌ خۆ بڕوا

كه‌ ڕۆحم تێگه‌یی تۆ حه‌ز به‌ ده‌رچوونی ده‌كه‌ی، ده‌رچوو
ده‌بێ عاشق كه‌ دی بێزاره‌ یاری، بێ بڕۆ بڕوا

وتم: با له‌م ده‌ر و له‌م كۆیه‌دا ئانێ سكونه‌ت كه‌م
وتی: عاشق ده‌بێ هه‌ر ده‌ربه‌ده‌ر بێ، كۆ به‌ كۆ بڕوا

هه‌ر گفتوگۆمه‌، که‌چی هه‌ر ده‌ڵێم و تێ ناگه‌م
هه‌ر جوستوجۆمه‌، که‌چی هه‌ر ده‌ڕۆم و پێ ناگه‌م

چاوم ڕوا و گۆشه‌یی ئه‌و ئه‌بروه‌م نه‌دی
دڵ بوو به‌ به‌حری عولوم و له‌ ئه‌لف و بێ ناگه‌م

چییه‌ ئه‌م هه‌مو طه‌نطه‌نه‌و من – منت
ئه‌مه‌نده‌ چییه‌ فه‌خر و به‌خ کردنت

به‌ ڕۆچوونی ئاوێ ده‌که‌ی زینده‌گی
به‌ ده‌رچوونی بایه‌ک ده‌بێ مردنت

به‌ ده‌م مه‌وجی خوێنی ئه‌شکه‌وه‌م، بڕوانه‌ چۆنم بۆت!
ده‌روونم که‌یلی زووخی ده‌رد و غه‌م، بڕوانه‌ چۆنم بۆت!

ڕه‌قیبی سه‌گ حه‌زی بوو، کوشتمت، سه‌یریکه‌ چۆنی بۆم
دوعا بۆ ده‌ست و تێغت من ده‌که‌م، بڕوانه‌ چۆنم بۆت!

به‌ غه‌دداریی نه‌وه‌ک ناوت به‌رن، بمئه‌نجنی، قه‌ت من
شکاتی جه‌وری تۆ به‌ر که‌س ده‌به‌م؟ بڕوانه‌ چۆنم بۆت!

بیبیێ، یان نەیبیێ، من داد و بێدادێ دەکەم
گوێ بداتێ، یا نەداتێ، ئاه و فەریادێ دەکەم

حەققی ئیخلاصە بەجێهێنانی ئادابی خولووص
پێ بزانێ. یا نەزانێ، من بە دڵ یادێ دەکەم

بێستوونی عیشقی شیرینێک ئەوا هاتۆتە پێش
گەر لە حەق بێم و نەیەم، تەقلیدی فەرهادێ دەکەم

بە بێ بەزمی حوضووری تۆ حەرامم کردوە بادە
نەوەک بشکێ بە نەشئەی مەی خوماری دەردی بێ تۆیی
لە میحنەتخانەکەی مندا، بە بێ تۆ هەر براڕۆیە
کە جارێ ئێوە ناپرسن لە من بۆچی برا ڕۆیی!

ئەوی ئەمڕۆ بە دەوری تەختیایە هەلهەلەی مەخلووق
لە دەوری نەعشیا سبحەی دەبینێ وەلوەلەی مەخلووق

بە پەل پەل کردنی سبحەی ئەگەر ببوایە باوەڕیان
دەبوو قەت بەم حەدە نەبوایە بۆ دنیا پەلەی مەخلووق

دەخاتە فکری ئەهلی مەعریفەت شێوەی جەجاڵ (الحق)
دەبینی بەعضە ئەشخاصێ بەدویا خەر گەلەی مەخلووق