١. ' لەم دۆزەخەدا ، باوەشێک ! لەم مەنفایەدا ، بارانێک ! '

چەندین کتێبم کردەوە، 
حەرفێک نەهاتە ژووەرەوە هەناسەیەکی تۆی هەڵگرتبێ.
ئەو هەموو قەسیدەیەم داخست، ڕستەیەک پێی نەوتم شەوباش!
دەرگا نەما نەینووسمەوە، کەسێ خۆی نەکرد بە دڵما
بۆنی عەترەکەی تۆی لێ بێت!
زستان کۆچی سپیی کرد و پایز لە غەریبیی گەڕایەوە و
تۆ دیار نەبوویت.
ئەڵێن کتێبێک بەڕێوەیە،
دێت و چرای قسەکانی تۆ هەڵئەکا،
ئەو دەمەی دائەگیرسێیت و ئەڵێیت:
تەفسیری خەونەکانی ئاسمان
هەر بە خەیاڵی ئەستێرە ئەکرێت

بۆ ' کۆپنهاگن ' ... بۆ 'ناتاشا' !

بەشی یەکەم

بەشی دووەم

دڵم تەنگە ، شەوانە وەرە دیدەنیم ! "
مەهدی ئیخوان سالیس

1

دوای گەڕانەوە لە سەفەر
هەموو نیشتمانم هێنایەوە بۆ پایزە غەمگینەکەی ئەدیلاید
شتێک نەبێ لەوێم جێهێشت ؛
ئەویش دڵم بوو .. دڵی پڕ بارانی خۆم !

2

بمبەخشە ئەی دڵی بێشەوق !
من جێم هێشتی تا بەر تۆفانی غەریبییم نەکەویت و
نەچیتەوە شەوەکانی نائومێدی ،
نەبیتەوە بە گومان و ئاوێنەکانم لێ پڕکەیت لە تەنیایی .

3