به‌ پیر ئه‌و ماهه‌وه‌ چووم و به‌سه‌ر چووم
په‌ری بوو، ئه‌و نه‌بوو، شه‌و بوو، به‌سه‌رچووم

ته‌ڵێ نێرگسم و باغی حیره‌تم پـێ
به‌ فه‌ڕ هات و وه‌کو گوڵ زوو به‌سه‌ر چووم

گله‌ی پێشم له‌سه‌ر سه‌ر هه‌م بووه‌ بار
که‌ دی من دولبه‌رم هات و به‌ سه‌ر چووم

ده‌زانم بادیه‌ی عیشقه‌ خه‌طه‌رناك

كه‌ دڵ ده‌توێته‌وه‌ بۆ تۆ، ده‌كه‌ی ئه‌و ڕۆژه‌ تۆ بڕوا
كه‌ خۆ ده‌رخه‌ی وه‌كو خۆر، دڵ وه‌كو شه‌ونم له‌ خۆ بڕوا

كه‌ ڕۆحم تێگه‌یی تۆ حه‌ز به‌ ده‌رچوونی ده‌كه‌ی، ده‌رچوو
ده‌بێ عاشق كه‌ دی بێزاره‌ یاری، بێ بڕۆ بڕوا

وتم: با له‌م ده‌ر و له‌م كۆیه‌دا ئانێ سكونه‌ت كه‌م
وتی: عاشق ده‌بێ هه‌ر ده‌ربه‌ده‌ر بێ، كۆ به‌ كۆ بڕوا

بەشی یەکەم

بەشی دووەم

ئه‌و هه‌موو باخی شیعره‌ت بۆ سوتاند
ئه‌و هه‌موو گه‌ڵای وشه‌یه‌ت بۆ وه‌راند
که‌ چوار وه‌رزه‌ هه‌ر پایزه‌ دڵم
ئه‌م خه‌زانی دڵڕه‌قییه‌ت له‌ کوێوه‌ هێنا؟ ..
من تازه‌ مناڵه‌ لاساره‌که‌ی گه‌ڕه‌کی عیشقم
لاقرتێ به‌ عه‌قڵی خۆم ده‌که‌م تۆم خۆشویست ..
نابمه‌وه‌ ئه‌و عاشقه‌ شێته‌ی 
سه‌دان نامه‌ی پڕ له‌ سۆزم بۆت ده‌نووسی ..
نابمه‌وه‌ هه‌رزه‌کاره‌ گێله‌که‌ و هه‌موو شه‌وێ
تا سه‌حه‌ر له‌ خوا ده‌پاڕامه‌وه‌ سبه‌ی تۆ ببینم ..
ئیدی ده‌رگای ماڵه‌که‌م نغرۆ ده‌که‌م
نایه‌مه‌وه‌ بۆ جێژوانه‌کانی مه‌ستی و

هه‌ر گفتوگۆمه‌، که‌چی هه‌ر ده‌ڵێم و تێ ناگه‌م
هه‌ر جوستوجۆمه‌، که‌چی هه‌ر ده‌ڕۆم و پێ ناگه‌م

چاوم ڕوا و گۆشه‌یی ئه‌و ئه‌بروه‌م نه‌دی
دڵ بوو به‌ به‌حری عولوم و له‌ ئه‌لف و بێ ناگه‌م

چییه‌ ئه‌م هه‌مو طه‌نطه‌نه‌و من – منت
ئه‌مه‌نده‌ چییه‌ فه‌خر و به‌خ کردنت

به‌ ڕۆچوونی ئاوێ ده‌که‌ی زینده‌گی
به‌ ده‌رچوونی بایه‌ک ده‌بێ مردنت

به‌ ده‌م مه‌وجی خوێنی ئه‌شکه‌وه‌م، بڕوانه‌ چۆنم بۆت!
ده‌روونم که‌یلی زووخی ده‌رد و غه‌م، بڕوانه‌ چۆنم بۆت!

ڕه‌قیبی سه‌گ حه‌زی بوو، کوشتمت، سه‌یریکه‌ چۆنی بۆم
دوعا بۆ ده‌ست و تێغت من ده‌که‌م، بڕوانه‌ چۆنم بۆت!

به‌ غه‌دداریی نه‌وه‌ک ناوت به‌رن، بمئه‌نجنی، قه‌ت من
شکاتی جه‌وری تۆ به‌ر که‌س ده‌به‌م؟ بڕوانه‌ چۆنم بۆت!

دڵی من
شکاوه‌
ده‌ستی لێ مه‌ده‌
چیتر گۆرانی ناڵێ
دڵی من.

***

ڕۆژ به‌ ڕۆژ
ته‌ڵخ ده‌بێ ڕوانینم
پاییز ڕژاوه‌ته‌ چاومه‌وه‌

***

هیچ تاقه‌تی ژیانم نه‌ماوه‌ هیچ
خۆ من منداڵ نیم
له‌ یاریکردن بێزار بووم

***

نه‌فه‌س بگره‌ له‌ هاتوچۆیی خۆڕایی هه‌تا ماوی
که‌ ئه‌م بایه‌ هه‌تا ئێستاکه‌ هه‌ر عومری به‌ با داوی

حه‌یاتت نه‌قدی ته‌حصیلی به‌قاو و ڕیبحی ڕیظوانه‌
ئه‌تۆ ده‌یکه‌ی به‌ مایه‌ی ده‌خڵ و خه‌رج و که‌سبی به‌دناوی

عه‌جه‌ب ماوم له‌ جه‌رگت، ئه‌ی دڵه‌ی غافڵ، که‌ موددێکه‌
له‌سه‌ر ئه‌م ئاگره‌م داناوی، هێشتا هه‌ر نه‌برژاوی

بیبیێ، یان نەیبیێ، من داد و بێدادێ دەکەم
گوێ بداتێ، یا نەداتێ، ئاه و فەریادێ دەکەم

حەققی ئیخلاصە بەجێهێنانی ئادابی خولووص
پێ بزانێ. یا نەزانێ، من بە دڵ یادێ دەکەم

بێستوونی عیشقی شیرینێک ئەوا هاتۆتە پێش
گەر لە حەق بێم و نەیەم، تەقلیدی فەرهادێ دەکەم