ژیانی من هیچ نەبوو لە دووبارەبوونەوە زیاتر
خەونی من هیچ نەبوو لە دووبارەوە بوونەوە زیاتر
غەمگینی من هیچ نەبوو لە دووبارە بوونەوە زیاتر
ئازاری من هیچ نەبوو لە دووبارەبوونەوە زیاتر

***

من هەزار جار دووبارە بوومەوە
بە ئاگرێک هەزار جار ڕۆحم سووتاوە
لە ئاوێکدا هەزار جار خنکاوم
هەزارا جار کەوتوومەتە خەرەندێکەوە

***

( 1 )
 

باوکە ، من یوسفم !
باوکە ، براکانم منیان خۆش ناوێت ،
نایانەوێت لە گەڵیاندا بم !
براکانم ، تەعەدام لێدەکەن و چەوبارانم دەکەن و
قسەم پێدەڵێن !
دەیانەوێت من بمرم بۆ ئەوەی مەدحم بکەن ، باوکە !
ئەوان ، بێ من ، دەرگای ماڵەکەتیان داخست ،
ئەوان منیان لە کێڵگەکە دەرپەڕاند و
ئەوان ترێکەی منیان ژەهراویی کرد ، باوکە !
ئەوان یارییەکانی منداڵیی منیان ورد و خاش کرد باوکە !

******

چێژی هیچ شتێك تا كۆتایی نییە و لە قۆناغێكی تردا ئەو چێژە بۆ ئازار دەگۆڕێت. ساڵانێكی زۆر، پێش ئەوەی ببمە پاسەوانی گۆڕستان و كارم دزینی كفنی مردووەكان بێت، چێژم لە شتێك دەدی، كە ئێستا بۆم مایەی ئازارە.

( به‌ بۆنه‌ی سه‌فه‌رێکی ئه‌دۆنیس بۆ وڵاتی ئه‌رمینیا )

ده‌ست ، سه‌رینی بۆ ئه‌و ئه‌ستێرانه‌ دروست ده‌کرد ،
که‌ بێداریی شه‌که‌تی کردبوون و
نه‌خشه‌کانیش له‌ده‌وری ئه‌و خوێنیان لێده‌تکا .
به‌وه‌دا که‌ ئه‌ستێره‌کانیش له‌ده‌وری گردببوونه‌وه‌
وا ده‌هاته‌ خه‌یاڵم ؛
من ده‌ست ده‌ده‌م له‌ پڕیشکی که‌لـله‌ و جه‌سته‌کان .
بڵێیت مانگ بووبێته‌ دڕنده‌یه‌ک و ؟
ئه‌ی چۆن ئێواره‌ ده‌بێته‌ فه‌روویه‌ک
بۆ ئه‌و قه‌سابخانانه‌ی که‌ ئه‌ستێره‌کانی ئه‌قڵ و
مه‌داره‌کانی خه‌یاڵ هه‌ڵده‌لوشن ؟
ئه‌ی به‌فره‌که‌ی 'ئارارات'

لەم کۆتایی سەفەرەدا،
ئەوەی بۆمان مابێتەوە،
ڕژانی دڵۆپ دڵۆپی ڕۆحی تۆیە
بۆ ناو دەفتەرەکانی من،
تێکەڵبوونی حەرفی منە
بە زمانی بێدەنگی تۆ،
کرانەوەی ڕۆحی من و ڕۆحی تۆیە
بۆ تاریکی و بۆ ڕووناکی.

کە تۆ نەبوویت
لە نێوان من و دنیادا هیچ شتێک بەشنەکرابوو.
من فاریزە و خاڵ و هێڵم نەدەناسی.
هیچ نەخشەیەک نەیدەزانی من گەڕیدەی
کام وڵات و کام کیشوەر و کام گومڕاییم.
کە تۆ هاتی کۆترەکانیش دەیانزانی لە کوێ

نەمردم من ئەگەر ئەمجارە بێ تۆ
نەچم، شەرط بێ، هەتا ئەم خوارە بێ تۆ

دەروونم خاڵییە، وەك نەی دەناڵێ
هەوارێکی چ پڕ هاوارە بێ تۆ!

بیناییم کوێرە، هەڵنایێ بە ڕووی کەس
موژەم یەك یەك دەڵێی بزمارە بێ تۆ

هەموو ئەعضایی ناڵینم دەناڵێ
سەراپام میثلی مۆسیقارە بێ تۆ

هووتافی توڕەی ئەم بەیانیانە لە نزیک ماڵە شێدارەکانی ریشەوە
سەردەکا بە باخچەنیگەرانەکانی هەرزەییمدا
ڕستە پڕ و وشە بەجێماوەکانی تووڕەیی لە سەر لێوی کازیوە دەگەوزن
بینینم تەنگ دەبێتەوە
چاویلکەی بیستن دەخەمە سەر مێزیی کتێبێکی ڕەش داگەڕاو
بە نازنازو لاولاو دەمەشێرەکان دەڵێم
بەسە ئیرەی بردن بە تیشکە پڕلەمەراقەکانی خۆر
خۆ شەونمی سەر ڕوحی ئێوە نەبێ
کازیوە کوا دەگاتە ئەو دیوو پەردەی پەنجەرەکان
حیکمەتی هەنگێکی دڵتەڕ نەبێ
کوا هەناسە پڕ لەچێژەکانی هەڵاڵە جوتدەبن
لەو گفتە پڕ لە شەرابانەی ئێرە

بانگی شێوان؛ لە ئاسمانی خۆر نشین،       ئەستێرەیەک ئەجریوێنێ؛ گەش، شیرین!

دەور و پشتی دەریای شینە و بە تەنیا     سەرنج ئەدا لە ئێوارەی ڕووی دنیا!

لە پرشنگیا هەیە شێوەی چاوی کاڵ،        لە لەرزینیا زەردەخەنەی لێوی ئاڵ!

وەک ئەو گوڵەی ئەیدا لەسەر نازدارێ،   تێر نابێ لێی هەر چاوی بۆی ئەنواڕێ!